Cmentarz grzebalny

Cmentarz rzymsko-katolicki (dawniej unicki i prawosławny) z zabytkowymi grobami prawosławnymi. Zachowało się w miarę dobrze kilka interesujących pomników z końca XVIII w. Najstarszym zachowanym pomnikiem jaki udało mi się odnaleźć jest nagrobek Eliasza Potockiego z 1866 r.

Napis na nagrobku (w języku polskim głosi: FONDATOR ELIASZ POTOCKI ŻONA MARYANNA ROKU P. 1866

Warty wspomnienia na pewno jest grób duchownego (swiaszczennyka – czyli księdza) o nazwisku Julian Sajkiewicz na którym można odczytać dwie daty: prawdopodobnie dzień urodzenia – 17 kwietnia 1861 i dzień śmierci – 29 grudnia 1903 r. (oczywiście daty te są wg kalendarza juliańskiego!).

Zdjęcie grobu księdza Sajkiewicza z początku XXIw.

Z materiałów nadesłanych mi przez p. Wazdara (nekrolog z nr 5 z 1 lutego 1904 r. czasopisma „Chołmsko-Varszavskij Jerchialnyj Viestnik”) dowiadujemy się, że: Dnia 29 grudnia 1903 r. o godz. 12 zmarł proboszcz Solskiej cerkwi o. Julian Sajkiewicz – w 43 roku życia Urodzony w Klątwach (obecnie powiat tomaszowski, gmina Tyszowce), jako syn swiaszczennyka. W 1887 wyświęcony przez proboszcza Krasnystawskiej parafii na proboszcza wsi Stężyca a następnie proboszcza Majdanu Starego. W 1897 r. został przeniesiony do Soli, gdzie służył po dzień jego końca…
Przeniesienie ciała do cerkwi w Soli nastąpiło dnia 30, a odśpiewanie 31 grudnia. W Solskiej cerkwi uformował się kondukt żałobny który zmierzał na cmentarz w Majdanie Księżpolskim, gdzie pochowana już była jego żona i dzieci. Trumnę ze zwłokami parafianie nieśli na swoich ramionach (do granicy z Majdanem parafianie Solscy, a w granicach gruntów Majdańskich – parafianie Majdańscy.
Nieboszczyka opłakiwała m.in. staruszka matka, siostra i 8-letnia córka…

Zdjęcie z roku 2018

Rok 2018. Za duszę śp. Juliana Sajkiewicza modli się 
ks. Korneliusz Wilkiel – proboszcz parafii prawosławnej 
św. Jerzego w Biłgoraju

Poniżej kilka innych zabytkowych mogił prawosławnych:

Oraz katolickich:

Są też dwa groby należące do Rządców Ordynacji Zamojskiej: Leona Roszkowskiego – Rzadcy Klucza Ksieżpolskiego zm. 5 lipca 1925 (wiek 66 lat).

Oraz Zofii Ossowskiej – wdowie po weteranie (może kto wie co bliższego o tym kto był tym weteranem, jak się nazywał, w których walkach uczestniczył?) 1863 r. zmarłej 2 kwietnia 1935 r. (zmarła w wieku 73 lat).

Jest też piękny pomnik miejscowego proboszcza parafii katolickiej Stanisława Dryka, zmarłego w 1968 r. po 21 latach pracy w tutejszej parafii.

Ks. Stanisław Dryk ur. 10 października 1901 r. w Julinie k/Ryk, zm. 3 lipca 1968 r. w Majdanie. Pracował w Krakowie, Kazimierzu n/Wisłą, Janowie Lubelskim i Majdanie Księżpolskim.

Pomnik Zofii Krawieckiej – nauczycielki i działaczki społecznej za kilkadziesiąt lat pracy w Majdanie. Polecam też niezwykle interesującą stronę poświęconą Zofii Krawieckiej: http://www.republika.pl/zofia_krawiecka 

Mogiła zbiorowa ofiar pacyfikacji Majdanu Starego (w tym wielu dzieci) dokonanej 3 lipca 1943 r. przez hitlerowców i oddziały ukraińskie. Zwłoki pomordowanych ludzi ekshumowano na miejscowy cmentarz parafialny kilka lat po wojnie. Społeczeństwo Majdanu Starego ufundowało pomordowanym pomnik widoczny na zdjęciu.

Wykaz pomordowanych z Majdanu Starego w czasie pacyfikacji 3 lipca 1943r.

Mogiła zbiorowa mieszkańców Majdanu Nowego – ofiar pomordowanych przez hitlerowskie oddziały SS dnia 24.06.1943 r.

Grób-pomnik żołnierzy partyzantow AK poległych w walce w największej bitwie partyzanckiej pod Osuchami (z 24 na 25 czerwca 1944 r.)

Kaplica drewniana, na cmentarzu grzebalnym w Majdanie Starym, przeniesiona z Majdanu Nowego, obecnie spełnia funkcje kaplicy cmentarnej.

Komentarze

Możliwość komentowania została zablokowana.